przybój
-
geogr. ruch wody polegający na jej odbijaniu się od brzegu i do brzegu, wywołany załamaniem się fali na płyciźnie przybrzeżnej
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
Pomost tonął w mroku. Lekki przybój kołysał na wodzie przycumowanymi kajakami.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
[...] gdy zjechali w ukwieconą i zieloną dolinę Dol Adalatte, nadal mieli w nozdrzach zapach morza, a w uszach huk przyboju i przeraźliwe, dzikie wrzaski mew.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Nieustanny ruch morskiego żywiołu nie jest jednokierunkowym przepływem, lecz falowaniem: składa się z przypływów i odpływów, przybojów i odbojów fal.
źródło: NKJP: Stanisław Balbus: Świat ze wszystkich stron świata: o Wisławie Szymborskiej, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przybój
przyboje
D. przyboju
przybojów
C. przybojowi
przybojom
B. przybój
przyboje
N. przybojem
przybojami
Ms. przyboju
przybojach
W. przyboju
przyboje
-
+ przybój + (CZEGO) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego przybić ; zob. bić