maruder

Jeździec, choć nie przypominał zwykłego oberwańca, włóczęgi czy marudera, jakich po wojnie pełno było na drogach, nie mógł też pod żadnym pozorem być wielmożą, komesem ani też jednym z tych dumnych rycerzyków [...].

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

Ciężko było prowadzić własną politykę i ściągać świętopietrze, jeśli w każdej chwili ktoś się z kimś brał za łby, na drogach grasowali maruderzy, a miasta szły z dymem.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Historia i fantastyka, 2005

Nie baliśmy się ani szabrowników, ani maruderów. Za długo byłem żołnierzem, żebym zdobycznej parabelki nie trzymał na podorędziu.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

Niedobitki, maruderzy, dezerterzy - ci charakterystyczni dla Afryki zbrojni włóczędzy - uciekali we wszystkie strony.

źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000

Zwykłym obywatelom Afganistanu pozostaje przedzieranie się przez górskie przełęcze i pustynne szlaki na wielbłądach, osłach lub na piechotę. Na podróżnych czekają nie tylko bandy maruderów, ale i pola minowe.

źródło: NKJP: Zofia Stachura, Henryk Suchar: Szmaragdy lwa, Wprost nr 45, 1997