przestąpić - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przestąpiłem +(e)m przestąpił	przestąpiłam +(e)m przestąpiła	przestąpiłom +(e)m przestąpiło	przestąpiliśmy +(e)śmy przestąpili	przestąpiłyśmy +(e)śmy przestąpiły
2 os.	przestąpiłeś +(e)ś przestąpił	przestąpiłaś +(e)ś przestąpiła	przestąpiłoś +(e)ś przestąpiło	przestąpiliście +(e)ście przestąpili	przestąpiłyście +(e)ście przestąpiły
3 os.	przestąpił	przestąpiła	przestąpiło	przestąpili	przestąpiły

bezosobnik: przestąpiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przestąpmy
2 os.	przestąp	przestąpcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przestąpiłbym bym przestąpił	przestąpiłabym bym przestąpiła	przestąpiłobym bym przestąpiło	przestąpilibyśmy byśmy przestąpili	przestąpiłybyśmy byśmy przestąpiły
2 os.	przestąpiłbyś byś przestąpił	przestąpiłabyś byś przestąpiła	przestąpiłobyś byś przestąpiło	przestąpilibyście byście przestąpili	przestąpiłybyście byście przestąpiły
3 os.	przestąpiłby by przestąpił	przestąpiłaby by przestąpiła	przestąpiłoby by przestąpiło	przestąpiliby by przestąpili	przestąpiłyby by przestąpiły

bezosobnik: przestąpiono by

bezokolicznik: przestąpić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przestąpiwszy

gerundium: przestąpienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przestępować

Czasownik z prefiksem prze- (< psł. *per-) od psł. *stǫpiti 'postawić nogę, zrobić krok, stąpnąć'; zob. stąpać