ziemiański

Istnieje jeszcze jedno miejsce w parafii Borowno, które warto odwiedzić. Jest nim teren dawnego majątku ziemiańskiego z murowanym, piętrowym pałacem. Położony na południe od kościoła, za obszarem zarośniętych, dawnych stawów dworskich [...].

źródło: NKJP: Andrzej Siwiński: Późnobarokowy pałac zamieniony na młyn, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, nr 16 (648), 2004-04-22

W dostatnim domu ziemiańskim znajdowała się zawsze przynajmniej jedna spora garderoba. W tym pomieszczeniu stały przede wszystkim szafy. Osobne na bieliznę, osobne na suknie i kapelusze, osobne na „materie nowe”, a ponadto szuflady na pasmanterię i włóczki, nici bawełniane i jedwabne oraz na rękawiczki, których używano dużo częściej niż dzisiaj.

źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004

Upragniona niepodległość przyniosła jednak zarazem ziemiaństwu wiele rozczarowań. Utracili znaczenie polityczne, a przyjęta przez Sejm Drugiej Rzeczypospolitej w roku 1919 uchwała o reformie rolnej [...] w sposób zasadniczy zachwiała ich pozycją gospodarczą, doprowadzając wiele gospodarstw ziemiańskich na skraj ruiny.

źródło: NKJP: Anna Bikont: Wszystko w rodzinie, Gazeta Wyborcza, 1997-03-28

W okolicach, gdzie nie było dość silnych załóg wojskowych, płonęły nocami dwory ziemiańskie i rozlegał się krzyk mordowanych. Żaden bogaty szlachcic nie odważał się nawet zajrzeć do swoich ukraińskich włości.

źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960