-
1.
książk. głośny, jednostajny, wielokrotnie powtarzany dźwięk wydawany przez niektóre ptaki -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwyczaje i zachowania zwierząt
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
ptaki -
- klangor gęsi, żurawi
-
Wiosną rozlegało się tokowanie cietrzewi, klangor przelatujących żurawi, głosy bekasów i słonek, a czasem wycie wilka.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Mieszkańcy tych ostępów, bekasy, dzikie kaczki, żurawie i inne ptactwo, którego Brygida nie rozpoznawała, rojnie unosiły się w powietrzu, a klangor ich i łopot skrzydeł wydawał się jedynym tchnieniem życia nad zamgloną, bezkresną martwotą.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
Za stawami narastał gwar ptactwa, jakiś wysoki metaliczny klangor, bo tam zbierały się co wieczór wielkie stada sejmujące przed odlotem na południe.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. klangor
klangory
D. klangoru
klangorów
C. klangorowi
klangorom
B. klangor
klangory
N. klangorem
klangorami
Ms. klangorze
klangorach
W. klangorze
klangory
-
+ klangor + (CZEGO)
+ klangor + (CZYJ) -
łac. clangor 'krzyk niektórych ptaków; szczekanie psów; dźwięk trąbki'