płoć
-
niewielka ryba o wrzecionowatym ciele koloru srebrnego z czerwonawymi płetwami, występująca w rzekach, jeziorach i stawach w całej Polsce a także w wodach przybrzeżnych Morza Bałtyckiego
-
Lp używana często w znaczeniu lm, np. łowić płoć , co jednak jest uznawane za nieoprawne.
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta wodne -
- płoć i leszcz; okoń i płoć, szczupak i płoć
- ryba płoć
-
W ręku trzymał sporą płoć z krwistymi piórkami płetw.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
Nad Baryczą spotkałem wędkarzy, którzy przyjechali z Krotoszyna. Łowili przede wszystkim płocie i karasie [...].
źródło: NKJP: Jerzy Sum: W maju w raju, Słowo Polskie. Gazeta Wrocławska, 2004-05-07
Kiedy znudzi nam się ciągłe wypatrywanie ryb w przeręblach, a pogoda będzie sprzyjać roztopom, warto wybrać się na pierwsze w sezonie łowienie spławikówkami w poszukiwaniu płoci.
źródło: NKJP: Artur Grobicki: Wędkarstwo, Gazeta Poznańska, 2006-03-02
Najlepiej biorą duże płocie na głębokości od 4 do 6 metrów; od wczesnego świtu do godziny ósmej; tylko na duże przynęty – kukurydza z puszki jest najlepsza, ale największy okaz trafił się na makaron.
źródło: NKJP: Jerzy Łętowski: Ach, te płocie!, Słowo Polskie. Gazeta Wrocławska, 2005-08-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. płoć
płocie
D. płoci
płoci
C. płoci
płociom
B. płoć
płocie
N. płocią
płociami
Ms. płoci
płociach
W. płoci
płocie
-
płn. psł. *plotь / *ploty, *plotъve