-
1.
kulin. tradycyjne pieczywo obrzędowe (świąteczne lub weselne) o okrągłym kształcie -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy -
Podziękowania i życzenia przeplatały się z przypomnieniem o konieczności złożenia daru, najczęściej kołacza i kiełbasy, których dopominali się kolędnicy:
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
Kilkanaście stołów uginało się pod smalczykiem ze skwarkami, kołaczami, żurem, barszczem, bigosem, grochem z kapustą, pierogami, kiełbasami i kaszanką oraz słodkimi wypiekami drożdżowymi.
źródło: NKJP: Polska zamieszkuje w nas, Gazeta Krakowska, 2004-11-08
Orszak wyrusza z powrotem do domu pana młodego, gdzie na progu czeka już jego matka z kołaczem i solą.
źródło: NKJP: Jarosław Gawlik: Huculszczyzna, Gazeta Wyborcza, 1998-04-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kołacz
kołacze
D. kołacza
kołaczy
C. kołaczowi
kołaczom
B. kołacz
pot. kołacza
kołacze
N. kołaczem
kołaczami
Ms. kołaczu
kołaczach
W. kołaczu
kołacze
-
psł. *kolačь 'obrzędowe pieczywo w kształcie koła'