-
1.
etn. występująca w wierzeniach słowiańskich kobieta demon ukazująca się latem na polach obsianych zbożem, atakująca ludzi, którzy przebywają w polu w południe -
Zapisywane również wielką literą.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: przypołudnica
rżana baba
żytnia baba
hiperonimy: demon
-
Małopolska południca była bardzo brzydka, wręcz odrażająca, wysoka, ubrana na biało, często towarzyszyła jej sfora czarnych psów. Pojawiała się w południe, zazwyczaj na przednówku, w grochu lub w zbożu.
źródło: NKJP: Południce, boginki, majówki, Dziennik Polski, 2002-04-13
Południca nie lubi, kiedy ktoś depcze zboże.
źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska: Apokryf wenecki, 2004
Wtedy właśnie, podczas największego skwaru, straszyła na wsi Południca albo Żytnia Baba, sprawiała, że ludzie tracili przytomność, i kradła im dzieci.
źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007
Dziś nikt nie będzie opowiadał o południcach, pilnujących, by ludzie nie pracowali na polach w samo południe.
źródło: NKJP: Alicja Giedroyć: Z tysiąca i jednego miasta, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-05-20
W wodach na nieostrożnych wędrowców czyhali utopcy. W lasach rusałki wabiły chłopców na zatracenie. W wirach powietrznych tańczyły południce. Trudno wyliczać te wszystkie demoniczne istoty.
źródło: NKJP: Anna Brzezińska: Ile prawdy w starej baśni?, Polityka, 2003-09-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. południca
południce
D. południcy
południc
C. południcy
południcom
B. południcę
południce
N. południcą
południcami
Ms. południcy
południcach
W. południco
południce
-