żuleria
-
pot. pogard. ludzie bez stałego zatrudnienia, którzy włóczą się po ulicach, odznaczają się niechlujnym wyglądem i skłonnością do nadużywania alkoholu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
W 1998 r., kiedy prezydent Warszawy oddał kamienicę spadkobiercom właścicieli, działała tu agencja towarzyska, kilka melin, a klatki schodowe nawiedzała żuleria, strasząc starych lokatorów.
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Ostatni zyska najwięcej, Polityka, 2000-10-28
Dzisiaj młodzież naciera na ofiarę kupą, bezpowrotnie minęły czasy honorowych solówek. Jeśli dodać do tego niezwykłą agresję i brutalność żulerii, okazuje się, że życie różnie weryfikuje umiejętności wyniesione z treningu.
źródło: NKJP: Piotr Brzózka: Sztuka walki i sztuka bicia, Dziennik Łódzki, 2004-10-29
Mama z tatą nałogowo oglądają telewizję, a pozostawiona sama sobie piętnastoletnia Tereska włóczy się z żulerią pomiędzy blokami, uczy się palić, całować i pić wino tak, żeby nie było czuć siary, aż osiąga dno.
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Tereska powiedziała wszystkim cześć, Polityka, 2002-04-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. żuleria
żulerie
D. żulerii
żulerii
neut żuleryj
char C. żulerii
żuleriom
B. żulerię
żulerie
N. żulerią
żuleriami
Ms. żulerii
żuleriach
W. żulerio
żulerie
Inne uwagi
Zwykle lp