dokopać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

kopiąc coś nogą, przemieścić to do określonego miejsca

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

Wygrywa ta drużyna, która jako pierwsza dokopie piłkę na własne terytorium, które znajduje się na krańcu miasteczka.

źródło: NKJP: (DMA): W krainie świątecznego puddingu, Dziennik Polski, 2008-12-27

Wygrywał ten, kto dokopał piłkę do wioski przeciwnika.

źródło: Internet: demotywatory.pl

Umie dośrodkować i dokopać piłkę na pole karne.

źródło: Internet: legia.net

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dokopałem +(e)m dokopał	dokopałam +(e)m dokopała	dokopałom +(e)m dokopało	dokopaliśmy +(e)śmy dokopali	dokopałyśmy +(e)śmy dokopały
2 os.	dokopałeś +(e)ś dokopał	dokopałaś +(e)ś dokopała	dokopałoś +(e)ś dokopało	dokopaliście +(e)ście dokopali	dokopałyście +(e)ście dokopały
3 os.	dokopał	dokopała	dokopało	dokopali	dokopały

bezosobnik: dokopano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dokopmy
2 os.	dokop	dokopcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dokopałbym bym dokopał	dokopałabym bym dokopała	dokopałobym bym dokopało	dokopalibyśmy byśmy dokopali	dokopałybyśmy byśmy dokopały
2 os.	dokopałbyś byś dokopał	dokopałabyś byś dokopała	dokopałobyś byś dokopało	dokopalibyście byście dokopali	dokopałybyście byście dokopały
3 os.	dokopałby by dokopał	dokopałaby by dokopała	dokopałoby by dokopało	dokopaliby by dokopali	dokopałyby by dokopały

bezosobnik: dokopano by

bezokolicznik: dokopać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dokopawszy

gerundium: dokopanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dokopany

odpowiednik aspektowy: dokopywać

+

dokopać

+

CO + DOKĄD

Zob. kopać