durzyć
-
daw. świadomie mówiąc jakiejś osobie rzeczy nieprawdziwe lub mylące, sprawiać, że przestaje ona myśleć rozsądnie i zaczyna postępować w oczekiwany sposób
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Długie czasy po świecie chadzał i niewiasty durzył!
źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze w służbie dam i dworu, 2009
Grzegorz pracuje i on porządny człowiek jest i proszę jemu więcej głowy nie durzyć.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Powrót do Breitenheide, 1998
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. durzę
durzymy
2 os. durzysz
durzycie
3 os. durzy
durzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. durzyłem
+(e)m durzył
durzyłam
+(e)m durzyła
durzyłom
+(e)m durzyło
durzyliśmy
+(e)śmy durzyli
durzyłyśmy
+(e)śmy durzyły
2 os. durzyłeś
+(e)ś durzył
durzyłaś
+(e)ś durzyła
durzyłoś
+(e)ś durzyło
durzyliście
+(e)ście durzyli
durzyłyście
+(e)ście durzyły
3 os. durzył
durzyła
durzyło
durzyli
durzyły
bezosobnik: durzono
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę durzył
będę durzyć
będę durzyła
będę durzyć
będę durzyło
będę durzyć
będziemy durzyli
będziemy durzyć
będziemy durzyły
będziemy durzyć
2 os. będziesz durzył
będziesz durzyć
będziesz durzyła
będziesz durzyć
będziesz durzyło
będziesz durzyć
będziecie durzyli
będziecie durzyć
będziecie durzyły
będziecie durzyć
3 os. będzie durzył
będzie durzyć
będzie durzyła
będzie durzyć
będzie durzyło
będzie durzyć
będą durzyli
będą durzyć
będą durzyły
będą durzyć
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. durzmy
2 os. durz
durzcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. durzyłbym
bym durzył
durzyłabym
bym durzyła
durzyłobym
bym durzyło
durzylibyśmy
byśmy durzyli
durzyłybyśmy
byśmy durzyły
2 os. durzyłbyś
byś durzył
durzyłabyś
byś durzyła
durzyłobyś
byś durzyło
durzylibyście
byście durzyli
durzyłybyście
byście durzyły
3 os. durzyłby
by durzył
durzyłaby
by durzyła
durzyłoby
by durzyło
durzyliby
by durzyli
durzyłyby
by durzyły
bezosobnik: durzono by
bezokolicznik: durzyć
imiesłów przysłówkowy współczesny: durząc
gerundium: durzenie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. durzenie
durzenia
D. durzenia
durzeń
C. durzeniu
durzeniom
B. durzenie
durzenia
N. durzeniem
durzeniami
Ms. durzeniu
durzeniach
W. durzenie
durzenia
imiesłów przymiotnikowy czynny: durzący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. durzący
durzący
durzący
durzące
durząca
D. durzącego
durzącego
durzącego
durzącego
durzącej
C. durzącemu
durzącemu
durzącemu
durzącemu
durzącej
B. durzącego
durzącego
durzący
durzące
durzącą
N. durzącym
durzącym
durzącym
durzącym
durzącą
Ms. durzącym
durzącym
durzącym
durzącym
durzącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. durzący
durzący
durzące
durzące
D. durzących
durzących
durzących
durzących
C. durzącym
durzącym
durzącym
durzącym
B. durzących
durzących
durzących
durzące
N. durzącymi
durzącymi
durzącymi
durzącymi
Ms. durzących
durzących
durzących
durzących
imiesłów przymiotnikowy bierny: durzony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. durzony
durzony
durzony
durzone
durzona
D. durzonego
durzonego
durzonego
durzonego
durzonej
C. durzonemu
durzonemu
durzonemu
durzonemu
durzonej
B. durzonego
durzonego
durzony
durzone
durzoną
N. durzonym
durzonym
durzonym
durzonym
durzoną
Ms. durzonym
durzonym
durzonym
durzonym
durzonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. durzeni
durzeni
durzone
durzone
D. durzonych
durzonych
durzonych
durzonych
C. durzonym
durzonym
durzonym
durzonym
B. durzonych
durzonych
durzonych
durzone
N. durzonymi
durzonymi
durzonymi
durzonymi
Ms. durzonych
durzonych
durzonych
durzonych
odpowiednik aspektowy: zdurzyć
-
+ durzyć + KOGO
+ durzyć + CO + KOMU -
psł. *duriti 'wprowadzać lub być w stanie silnego wzburzenia, odurzenia, zamroczenia'