gamoń

  • pot.  pejorat.  osoba, która jest mało inteligentna i nie radzi sobie w różnych sytuacjach
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

    • największy gamoń
    • być gamoniem
  • Grany przez niego prezydent USA to kompletny gamoń.

    źródło: NKJP: ST: Informacje filmowe, Gazeta Poznańska, 2006-04-10

    Zrobił rysunki do każdego ćwiczenia, żeby nawet największy gamoń, jakich nie brakowało w klubie, wiedział, jak należy je wykonać.

    źródło: NKJP: Radosław Leniarski: Wodo, nieś mnie!, Gazeta Wyborcza, 1994-11-05

    Udawał gamonia, który nie rozumie, co się wokół niego dzieje.

    źródło: NKJP: Bianka Mikołajewska: Konkurencja w stylu wolnym, Polityka, 2006-03-18

    Większość studentów to gamonie, którzy nie wiedzą, co się wokół nich dzieje. Nie mają żadnych osobowości.

    źródło: NKJP: Jestem lirycznym terrorystą, Dziennik Polski, 2003-10-18

    Słabo były widocznie poprzypinane, bo nieraz jakieś pudełko odpadło po drodze. O, wtedy złościł się, chłopaków, którzy nieśli tablicę, nawyzywał od osłów, durniów, gamoniów.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. gamoń
    gamonie
    ndepr
    gamonie
    depr
    D. gamonia
    gamoni
    rzadziej gamoniów
    C. gamoniowi
    gamoniom
    B. gamonia
    gamoni
    rzadziej gamoniów
    N. gamoniem
    gamoniami
    Ms. gamoniu
    gamoniach
    W. gamoniu
    gamonie
    ndepr
    gamonie
    depr
  • może fr. gamin 'młody pomocnik; dzieciak'

CHRONOLOGIZACJA:
1743, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 15.12.2016