gamoń
-
pot. pejorat. osoba, która jest mało inteligentna i nie radzi sobie w różnych sytuacjach
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
- największy gamoń
- być gamoniem
-
Grany przez niego prezydent USA to kompletny gamoń.
źródło: NKJP: ST: Informacje filmowe, Gazeta Poznańska, 2006-04-10
Zrobił rysunki do każdego ćwiczenia, żeby nawet największy gamoń, jakich nie brakowało w klubie, wiedział, jak należy je wykonać.
źródło: NKJP: Radosław Leniarski: Wodo, nieś mnie!, Gazeta Wyborcza, 1994-11-05
Udawał gamonia, który nie rozumie, co się wokół niego dzieje.
źródło: NKJP: Bianka Mikołajewska: Konkurencja w stylu wolnym, Polityka, 2006-03-18
Większość studentów to gamonie, którzy nie wiedzą, co się wokół nich dzieje. Nie mają żadnych osobowości.
źródło: NKJP: Jestem lirycznym terrorystą, Dziennik Polski, 2003-10-18
Słabo były widocznie poprzypinane, bo nieraz jakieś pudełko odpadło po drodze. O, wtedy złościł się, chłopaków, którzy nieśli tablicę, nawyzywał od osłów, durniów, gamoniów.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gamoń
gamonie
ndepr gamonie
depr D. gamonia
gamoni
rzadziej gamoniów
C. gamoniowi
gamoniom
B. gamonia
gamoni
rzadziej gamoniów
N. gamoniem
gamoniami
Ms. gamoniu
gamoniach
W. gamoniu
gamonie
ndepr gamonie
depr -
może fr. gamin 'młody pomocnik; dzieciak'