rozpieścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zepsuć kogoś swoją uległością wobec niego, spełnianiem wszystkich jego potrzeb i zachcianek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	rozpuścić
	hiperonimy:	zepsuć

	Moja Marta była rozpieszczoną jedynaczką. Córeczka kochającego tatusia. Lubiła luksusy. źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001
	- Nie mogłem jej zrozumieć. Drażniło mnie jej dziwaczne zachowanie. Ojciec ją rozpieścił i nie słuchała nikogo. Kaprysiła. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Siostra, 1996
	Rozpieszczone dzieci są tak samo poszkodowane jak dzieci zaniedbane. W interesie dziecka niejednokrotnie rodzice muszą się zgodzić na to, aby powiedzieć „nie”. źródło: NKJP: Mariola Mesjasz-Walas: „Wychowywać lepiej...”, Wychowawca nr 120, 2002-12
	Marysia jest rozpieszczona przez babcię, po której zresztą ma imię. No, ale to w końcu jedyna wnusia, więc nie ma się co dziwić, że ją babcia wyróżnia. źródło: NKJP: Jolanta Grzelak-Hodor: Miłość razy cztery, Gazeta Krakowska, 2003-07-05
	Miałem do czynienia z rozpieszczonym przez babcię przypadkiem małej królewny, która rządzi całym światem i każda droga do celu jest dla niej dobra. źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpieściłem +(e)m rozpieścił	rozpieściłam +(e)m rozpieściła	rozpieściłom +(e)m rozpieściło	rozpieściliśmy +(e)śmy rozpieścili	rozpieściłyśmy +(e)śmy rozpieściły
2 os.	rozpieściłeś +(e)ś rozpieścił	rozpieściłaś +(e)ś rozpieściła	rozpieściłoś +(e)ś rozpieściło	rozpieściliście +(e)ście rozpieścili	rozpieściłyście +(e)ście rozpieściły
3 os.	rozpieścił	rozpieściła	rozpieściło	rozpieścili	rozpieściły

bezosobnik: rozpieszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpieśćmy
2 os.	rozpieść	rozpieśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpieściłbym bym rozpieścił	rozpieściłabym bym rozpieściła	rozpieściłobym bym rozpieściło	rozpieścilibyśmy byśmy rozpieścili	rozpieściłybyśmy byśmy rozpieściły
2 os.	rozpieściłbyś byś rozpieścił	rozpieściłabyś byś rozpieściła	rozpieściłobyś byś rozpieściło	rozpieścilibyście byście rozpieścili	rozpieściłybyście byście rozpieściły
3 os.	rozpieściłby by rozpieścił	rozpieściłaby by rozpieściła	rozpieściłoby by rozpieściło	rozpieściliby by rozpieścili	rozpieściłyby by rozpieściły

bezosobnik: rozpieszczono by

bezokolicznik: rozpieścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpieściwszy

gerundium: rozpieszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpieszczony

odpowiednik aspektowy: rozpieszczać

+

rozpieścić

+

KOGO + (CZYM)

Zob. pieścić