wynudzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że ktoś spędził dłuższy czas, odczuwając nudę - stan psychiczny

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Już mu przebaczyła, że tak ją przedtem wynudził, i chciałaby coś z nim nawiązać. źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1969
	Najciekawsze mowy były podczas mojej nieobecności, a to, co słyszałem, dość mnie wynudziło. źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Listy do córek, 2009
	To opowiadanie wynudziło mnie najbardziej. Dzień po przeczytaniu nie jestem nawet w stanie powiedzieć, o czym było. źródło: NKJP: Internet
	Na spacery z wózkiem udajemy się najczęściej do lasu, jednak ten potrafi nasze dzieci i rodziców porządnie wynudzić. źródło: NKJP: Marek Truszkowski: Pisz, Panorama Mazurska, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wynudziłem +(e)m wynudził	wynudziłam +(e)m wynudziła	wynudziłom +(e)m wynudziło	wynudziliśmy +(e)śmy wynudzili	wynudziłyśmy +(e)śmy wynudziły
2 os.	wynudziłeś +(e)ś wynudził	wynudziłaś +(e)ś wynudziła	wynudziłoś +(e)ś wynudziło	wynudziliście +(e)ście wynudzili	wynudziłyście +(e)ście wynudziły
3 os.	wynudził	wynudziła	wynudziło	wynudzili	wynudziły

bezosobnik: wynudzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wynudźmy
2 os.	wynudź	wynudźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wynudziłbym bym wynudził	wynudziłabym bym wynudziła	wynudziłobym bym wynudziło	wynudzilibyśmy byśmy wynudzili	wynudziłybyśmy byśmy wynudziły
2 os.	wynudziłbyś byś wynudził	wynudziłabyś byś wynudziła	wynudziłobyś byś wynudziło	wynudzilibyście byście wynudzili	wynudziłybyście byście wynudziły
3 os.	wynudziłby by wynudził	wynudziłaby by wynudziła	wynudziłoby by wynudziło	wynudziliby by wynudzili	wynudziłyby by wynudziły

bezosobnik: wynudzono by

bezokolicznik: wynudzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wynudziwszy

gerundium: wynudzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wynudzony

odpowiednik aspektowy: wynudzać

+

wynudzić

+

KOGO

Zob. nudzić