gubernia - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

w carskiej Rosji i krajach przez nią podbitych: wydzielona jednostka podziału administracyjnego kraju, odpowiadająca polskiemu województwu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Przynależność i podział terytorialny

typy terytoriów, podział administracyjny

cała, nowa gubernia; gubernia chełmska, grodzieńska, kaliska, koweńska, lubelska, mińska, piotrkowska, płocka, siedlecka, tobolska, warszawska, wileńska; gubernie polskie, rosyjskie
granice, miasta, stolica, teren; ludność, mieszkańcy, rząd, władze guberni

	Od początku istnienia tej politycznej efemerydy carat zaczął demontować ustrój konstytucyjnej monarchii w Królestwie i przekształcać je w rosyjską gubernię. źródło: NKJP: Ryszard Przybylski: Uśmiech Demokryta, 2009
	Za działalność patriotyczną (należał do Ligi Narodowej, „Sokoła” i Koła Polskiego Studentów Uniwersytetu) Zaruski został skazany na półtora roku więzienia i pięcioletnią zsyłkę do guberni archangielskiej. źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008
	Według spisu z 1897 roku żydzi (ludność wyznania mojżeszowego) stanowili ok. 13% ogółu mieszkańców guberni wileńskiej. źródło: NKJP: Joanna Januszewska-Jurkiewicz: Stosunki narodowościowe na Wileńszczyźnie w latach 1920-1939, 2010
	Zabór rosyjski stał się z czasem tylko Krajem Przywiślańskim. Dokładniejszej kontroli polskiego społeczeństwa i skuteczniejszej rusyfikacji służyć miało utworzenie większej liczby guberni i powiatów. źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Pałaszem i długopisem, Gazeta Wyborcza, 1998-03-20

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

+

gubernia

+

(JAKA)

ros. gubérnija