denuncjator
-
książk. osoba, która denuncjuje kogoś przed władzą
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: denuncjant
-
- mały denuncjator; płatni; żydowscy denuncjatorzy
- donosiciel i denuncjator; denuncjator i kolaborant
-
Naturalnie wśród tłumu znajdzie się denuncjator, który oskarża zielarkę o wywołanie zarazy.
źródło: NKJP: Dariusz Barański; Jerzy B.2 Wójcik: Pocztówka z Berlina, Gazeta Wyborcza, 1994-08-05
- Przypuszczalnie na te wyroki zasłużyli, może byli denuncjatorami Niemców? Może nareszcie znajdą i naszego denuncjatora?
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
[...] film Jarosława Sypniewskiego i Jacka Filipiaka opowiada historię skruszonego gangstera, który z miłości zostaje denuncjatorem.
źródło: NKJP: X: Świadek wieczorową porą Mniejsze zło W korupcję i dla fiskusa Koronna codzienność, Polska Głos Wielkopolski, 2007-02-02
Pierwsze kroki mali denuncjatorzy stawiają już w szkole. Młodzież doskonale wie, jak wkopać nie lubianego kolegę. Wystarczy krótki donos do wychowawcy lub dyrektora szkoły.
źródło: NKJP: Piotr Tymczak: Uprzejmie donoszę..., Dziennik Polski, 2005-01-14
Wykonawcami byli Niemcy, ale w zgodnej opinii rodzin pomordowanych i świadków, inspiratorami i denuncjatorami byli zaślepieni nienawiścią do Polaków nacjonaliści ukraińscy.
źródło: NKJP: Zatrute umysły, Dziennik Polski, 2004-02-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. denuncjator
denuncjatorzy
ndepr denuncjatory
depr D. denuncjatora
denuncjatorów
C. denuncjatorowi
denuncjatorom
B. denuncjatora
denuncjatorów
N. denuncjatorem
denuncjatorami
Ms. denuncjatorze
denuncjatorach
W. denuncjatorze
denuncjatorzy
ndepr denuncjatory
depr -
łac. dēnuntiātor 'funkcjonariusz policji; ten, kto donosi'