rozmówka
-
pot. krótka lub mało ważna rozmowa
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
hiperonimy: rozmowa
-
Zreflektowałem się w porę, że owa pozornie błaha i niezobowiązująca dworska rozmówka poszła jednak zbyt daleko i zaczęła przybierać dla mnie obrót dość niebezpieczny.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Wczoraj miałem miłą rozmówkę z księdzem prałatem, kustoszem bazyliki św. Małgorzaty Waldemarem Durdą.
źródło: NKJP: Jerzy Wideł: Przy żłóbku, Gazeta Krakowska, 2005-12-23
Grupa przyjaciół w średnim wieku, klasycznych mieszczan pozbawionych trosk życia codziennego, spotyka się regularnie na domowych przyjęciach, na których wytrawne posiłki oraz gładkie rozmówki stanowią mile widziany przez wszystkich rytuał.
źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Saturno Contro. Pod dobrą gwiazdą, Polityka, 2008-06-21
Jedyną rzeczą, której będzie mi brakowało to naszych rozmówek, zawsze miałem chociaż ostatnie słowo - wysłane pocztą, ale dobre i to.
źródło: NKJP: Internet
Miał niewątpliwie dar błyszczenia w takich rozmówkach, co w wypadku Irzykowskiego miało znaczenie podstawowe, gdyż krytyk ten odczuwał szczególną potrzebę rozmówców, i to takich, z którymi mógłby się na wszelkie tematy spierać.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozmówka
rozmówki
D. rozmówki
rozmówek
C. rozmówce
rozmówkom
B. rozmówkę
rozmówki
N. rozmówką
rozmówkami
Ms. rozmówce
rozmówkach
W. rozmówko
rozmówki
-
+ rozmówka + (z KIM) -
Zob. rozmowa