-
1.
w mitologii greckiej bożek płodności i urodzaju, przedstawiany jako mężczyzna z koźlimi nogami i rogami -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: faun
-
- głowa, twarz satyra; gromady, taniec; widok satyrów
-
[...] Hyginus (169) niemal zgadza się z nim, że pewnego dnia szukała wody w lesie, a rzuciwszy włócznię w jelenia, przez pomyłkę drasnęła śpiącego satyra.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008
Wybór portretu kobiecego, prawdopodobnie matki artysty, zamiast typowego Jordaensa - obrazu pełnego rubasznych satyrów i tłustych nimf - dobrze można zrozumieć.
źródło: NKJP: Dorota Jarecka: Dwa wieki flamandzkiego malarstwa na Zamku Królewskim w Warszawie, Gazeta Wyborcza, 1997-11-18
Dionizos przemierzał ulice w pochodzie satyrów i bachantek.
źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Wszystkie Boże Narodzenia, Polityka, 2005-12-24
Zjawiały się [...] często w towarzystwie surowej Artemidy, Hermesa, dość bezceremonialnego Pana albo gromady satyrów, mężczyzn pobudliwych, spokrewnionych ze zwierzętami i przeważnie podpitych.
źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. satyr
satyrowie
ndepr satyry
depr D. satyra
satyrów
C. satyrowi
satyrom
B. satyra
satyrów
N. satyrem
satyrami
Ms. satyrze
satyrach
W. satyrze
satyrowie
ndepr satyry
depr -
gr. Sátyros