Jak korzystać ze słownika?

satyra

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. utwór

  • Definicja

    2.

    utwór literacki lub film, który ośmiesza i krytykuje ukazywane w nim zjawiska, np. wady ludzkie, obyczaje, poglądy, stosunki społeczne
  • Wymowa

    [satyra]

  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    literatura


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    film

  • Relacje znaczeniowe
    hiperonimy:  utwór
  • Połączenia
    • aktualna; cięta; dowcipna, zabawna; gorzka, inteligentna, przenikliwa, trafna, udana, znakomita; ostra, zjadliwa; polityczna, społeczna satyra; satyra obyczajowa
    • autor; przedmiot; fragment, rodzaj, typ; festiwal, wieczór; miłośnicy; forma, nurt satyry; zbiór satyr
    • przedstawić, uprawiać satyrę; pisać satyry
  • Cytaty

    Szlachta z takim upodobaniem czytająca satyry na przekupnych sędziów, bez większych skrupułów sama korzystała z ich usług.

    źródło: NKJP: Janusz22 Tazbir: Płaczki narodowych dziejów, Gazeta Wyborcza, 1995-02-23

    Znany był jako biskup - humanista. Był autorem satyr, dialogów przeciw anarchii, erotyków i wierszy okolicznościowych pisanych po łacinie.

    źródło: NKJP: HUB: Uczcili pamięć potomka, Gazeta Poznańska, 2002-10-24

    Nie podejrzewam Tomka Tryzny, kimkolwiek jest, o zamiar pisania satyry na pewne społeczeństwo, które już istniało za PRL, żeby nabrać rozmachu i pełni przyzwolenia w postkomunizmie.

    źródło: NKJP: Czesław Miłosz: O Marysi, co straciła siebie, Gazeta Wyborcza, 1994-09-07

    [...] była dziennikarka „Polityki”, napisała zabawną i bezpruderyjną satyrę na mężczyzn. Opowiada o przygodach niejakiej Majki, dziennikarki z pisma kobiecego, która szuka faceta z krwi i kości, [...]

    źródło: NKJP: Justyna Sobolewska: Katalog męskich pokrak, Polityka, 2009-05-09

    W przepełnionym goryczą i sarkazmem ostatnim spektaklu, stanowiącym rymowaną satyrę na rzeczywistość, w której przyszło żyć i tworzyć Witkacemu, publiczność obejrzała krakowskiego aktora Wojciecha Michnę.

    źródło: NKJP: (GAB): Uma Hija Humba Gaga, Dziennik Polski, 2006-06-27
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. satyra
    		 satyry
    D. satyry
    		 satyr
    C. satyrze
    		 satyrom
    B. satyrę
    		 satyry
    N. satyrą
    		 satyrami
    Ms. satyrze
    		 satyrach
    W. satyro
    		 satyry
  • Składnia
    bez ograniczeń + satyra +
    (na KOGO/CO)
  • Pochodzenie

    łac. satira = satura 'wczesna forma literacka pisana prozą lub wierszem'

    Od: łac. przymiotnika  satur  'syty, przesycony, nasycony; dobrze zaopatrzony; pełny, intensywny'. W zapożyczeniu do polszczyzny nie można wykluczyć pośrednictwa fr.  satire  'ts.'