-
1.
zbiór zwierząt hodowanych w jakimś miejscu, stanowiących czyjąś własność -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- domowy; prywatny, własny zwierzyniec
-
Oprócz dzieci w naszym domu jest cały zwierzyniec: psy, koty, przepiórki, króliki.
źródło: NKJP: (DK): Wojciech Borecki, Express Ilustrowany, 2004-01-29
Coraz większym uczuciem zaczyna darzyć nie tylko swego wyliniałego Burka, ale także świeżo zakupionego kota, parkę papużek-nierozłączek i chomika. Cały ten zwierzyniec otacza ogromną miłością [...].
źródło: NKJP: Jak poznać, że jesteś rogaczem, CKM nr 08/08, 2000
Jeden z hodowców zwierzył się, że na początku ciągle musiał przywoływać swój zwierzyniec do porządku: jeden ciągle zawracany ukwiał dopiero za kilkunastym upomnieniem zrozumiał, gdzie ma stać.
źródło: NKJP: Małgorzata Rahnenfeld: Jak mieszkać z..., Gazeta Wyborcza, 1993-04-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zwierzyniec
zwierzyńce
D. zwierzyńca
zwierzyńców
C. zwierzyńcowi
zwierzyńcom
B. zwierzyniec
zwierzyńce
N. zwierzyńcem
zwierzyńcami
Ms. zwierzyńcu
zwierzyńcach
W. zwierzyńcu
zwierzyńce
-
Zob. zwierz