wychlustać - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wychlustam wychluszczę	wychlustamy wychluszczemy
2 os.	wychlustasz wychluszczesz	wychlustacie wychluszczecie
3 os.	wychlusta wychluszcze	wychlustają wychluszczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wychlustałem +(e)m wychlustał	wychlustałam +(e)m wychlustała	wychlustałom +(e)m wychlustało	wychlustaliśmy +(e)śmy wychlustali	wychlustałyśmy +(e)śmy wychlustały
2 os.	wychlustałeś +(e)ś wychlustał	wychlustałaś +(e)ś wychlustała	wychlustałoś +(e)ś wychlustało	wychlustaliście +(e)ście wychlustali	wychlustałyście +(e)ście wychlustały
3 os.	wychlustał	wychlustała	wychlustało	wychlustali	wychlustały

bezosobnik: wychlustano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wychlustajmy wychluszczmy
2 os.	wychlustaj wychluszcz	wychlustajcie wychluszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wychlustałbym bym wychlustał	wychlustałabym bym wychlustała	wychlustałobym bym wychlustało	wychlustalibyśmy byśmy wychlustali	wychlustałybyśmy byśmy wychlustały
2 os.	wychlustałbyś byś wychlustał	wychlustałabyś byś wychlustała	wychlustałobyś byś wychlustało	wychlustalibyście byście wychlustali	wychlustałybyście byście wychlustały
3 os.	wychlustałby by wychlustał	wychlustałaby by wychlustała	wychlustałoby by wychlustało	wychlustaliby by wychlustali	wychlustałyby by wychlustały

bezosobnik: wychlustano by

bezokolicznik: wychlustać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wychlustawszy

gerundium: wychlustanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wychlustany

odpowiednik aspektowy: wychlustywać

+

wychlustać

+

CO + (z KOGO/CZEGO)

Zob. chlustać