Trąby dęły doniośle i tryumfalnie, ale teraz słychać, że umilkły [...].
źródło: NKJP: Jerzy Piekarczyk: Pod gwiaździstym sztandarem, Gazeta Krakowska, 2004-02-13
Hańba! - krzyczy ktoś doniośle. - Hańba! - odpowiada mu chór głosów gromkich jak szlachecka kompania.
źródło: NKJP: Tomasz Zając: Stypa i bankiet, Dziennik Bałtycki, 1998-09-11
Na szlaku fantastyczne pustki; dookoła cisza, pośród której słyszeliśmy co najmniej trzy pięknie i doniośle ryczące jelenie [...].
źródło: NKJP: Internet
Ludzie biegli zewsząd, machali rękami, zbliżali się, coraz ich więcej i więcej, głosy brzmiały coraz wyraźniej, donioślej, byli tuż, tuż, kiedy kierowca podniósł głowę i zawył.