historiozofia - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. system poglądów filozoficznych na temat sensu wydarzeń historycznych, stworzony przez określoną osobę, grupę lub charakteryzujący jakąś wspólnotę

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

filozofia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Połączenia

chrześcijańska, mesjanistyczna, romantyczna, niemiecka, polska, sowiecka... historiozofia
historiozofia Hegla, McLuhana, Mickiewicza...

Cytaty

	W czasie prac nad kolejnymi zeszytami tematycznymi wydawanymi w Niemczech przez brunszwicki Instytut im. Georga Eckerta, a w Polsce przez Instytut Zachodni w Poznaniu, rodziła się nowa historiozofia stosunków polsko-niemieckich, oparta nie na konfrontacji, a na współpracy. źródło: NKJP: Adam Krzemiński: Pokój między książkami, Polityka, 2002-12-07
	Maritain zbijał tezy marksistowskiej historiozofii. źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
	W historiozofii tej dominuje optymistyczna wizja dziejów, wychodząca z przekonania, że z jednej strony Polacy wnieśli olbrzymi wkład do rozwoju innych narodów, z drugiej zaś - nie prowadzili nigdy z nimi wojen zaborczych. źródło: NKJP:Janusz Tazbir: Długi romans z muzą Klio, 2007
	My mieliśmy mesjanistyczną historiozofię i nieco lekkomyślną zdolność do powoływania wielu konkurencyjnych mesjaszów, czyli zbawców Ojczyzny. źródło: NKJP: Helena Zaworska: Niewygodny pisarz, Gazeta Wyborcza, 1995-11-10

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	historiozofia	historiozofie
D.	historiozofii	historiozofii	neut
D.	historiozofii	historiozofij	char
C.	historiozofii	historiozofiom
B.	historiozofię	historiozofie
N.	historiozofią	historiozofiami
Ms.	historiozofii	historiozofiach
W.	historiozofio	historiozofie

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

+

historiozofia

+

(KOGO/CZEGO) + (JAKA)

Pochodzenie

Od: historia i -zofia (z gr. sophía 'mądrość').