lubo I

II

przysłówek

  • przest.  tak, że sprawia to komuś przyjemność
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • Lubo było patrzeć na ten radosny bieg Kaczuszki.

    źródło: NKJP: Czesław Mirosław Szczepaniak: Kaczuszka, Wychowawca nr 190, 2008-10

    Zaczyna się ta historia mile i lubo, mgło i czuło - przyjemnym, rzewliwym kochaniem.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

    Ten stan niewiedzy był błogim stanem i lubo było unosić się z korabiem i opadać na niewidzialnych falach czasu i przestrzeni.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953

    Prawdziwie lubo było na nich spojrzeć, choć w umyśle ograniczonego profana widok taki mógł wywołać prawdziwą zgrozę.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

  • część mowy: przysłówek

  • psł. *l'ubo 'miło, przyjemnie, dogodnie'

    Psł. przysłówek *l'ubo od przymiotnika *l'ubъ (st.pol., pol. luby).

CHRONOLOGIZACJA:
1444, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 12.10.2017