ogłupić - Wielki słownik języka polskiego PAN

świadomie mówiąc jakiejś osobie rzeczy nieprawdziwe lub mylące, spowodować, że ktoś nie może rozsądnie myśleć lub wierzy w coś, co nie jest prawdą

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

ociemnić
otumanić

	Dobrze, że chodzę codziennie do pracy i jestem zbyt zajęty, by dać się ogłupić blichtrem show-biznesu. źródło: NKJP: Stanisław Huk-Podolski: Kevin Spacey mały wielki człowiek, CKM, 2000
	Bo taki człowiek, co wypije za dużo, zasypia później gdzieś na ulicy, zamarza i tragedia gotowa. Albo jeszcze gorzej: procenty tak go ogłupią (jak to procenty), że siądzie za kierownicą i nie daj Boże zabije siebie i jeszcze kogoś. źródło: NKJP: Robert Migdał: Pomocna dłoń, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-12-31
	Jest wśród nich już cztery lata, uważają go za swego, więc i tych panów świata można nabrać, oszukać, ogłupić do tego stopnia, że nagradzają orderami i awansami swego śmiertelnego wroga. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
	Każde ogłupione społeczeństwo jest w stanie zrobić coś złego swoim czy obcym. źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994
	Codziennie okłamujesz miliony ludzi, pomagając tym samym utrzymać ich w stanie ogłupienia i zniewolenia. źródło: NKJP: Janusz A. Zajdel: Paradyzja, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ogłupiłem +(e)m ogłupił	ogłupiłam +(e)m ogłupiła	ogłupiłom +(e)m ogłupiło	ogłupiliśmy +(e)śmy ogłupili	ogłupiłyśmy +(e)śmy ogłupiły
2 os.	ogłupiłeś +(e)ś ogłupił	ogłupiłaś +(e)ś ogłupiła	ogłupiłoś +(e)ś ogłupiło	ogłupiliście +(e)ście ogłupili	ogłupiłyście +(e)ście ogłupiły
3 os.	ogłupił	ogłupiła	ogłupiło	ogłupili	ogłupiły

bezosobnik: ogłupiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ogłupmy
2 os.	ogłup	ogłupcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ogłupiłbym bym ogłupił	ogłupiłabym bym ogłupiła	ogłupiłobym bym ogłupiło	ogłupilibyśmy byśmy ogłupili	ogłupiłybyśmy byśmy ogłupiły
2 os.	ogłupiłbyś byś ogłupił	ogłupiłabyś byś ogłupiła	ogłupiłobyś byś ogłupiło	ogłupilibyście byście ogłupili	ogłupiłybyście byście ogłupiły
3 os.	ogłupiłby by ogłupił	ogłupiłaby by ogłupiła	ogłupiłoby by ogłupiło	ogłupiliby by ogłupili	ogłupiłyby by ogłupiły

bezosobnik: ogłupiono by

bezokolicznik: ogłupić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ogłupiwszy

gerundium: ogłupienie

imiesłów przymiotnikowy bierny: ogłupiony

odpowiednik aspektowy: ogłupiać

Inne uwagi

Zwykle imb lub ger

+

ogłupić

+

(KOGO) + (CZYM)