-
1.
pot. osoba, która korzysta ze środków komunikacji publicznej bez ważnego biletu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- notoryczny gapowicz
- gapowicz i kontroler
- kara, mandat dla gapowicza
- walka z gapowiczami
- gapowicz płaci, zapłaci coś
- łapać, przyłapać, zatrzymać, złapać gapowicza; wyłapywać gapowiczów
- być gapowiczem
-
Co trzeci złapany gapowicz usiłuje odwołać się od kary. Ludzie tłumaczą się, że kasownik był zepsuty, że nie mieli pieniędzy albo nie zauważyli, że bilet był już raz skasowany.
źródło: NKJP: JAZ: Z „kanarami” w ciuciubabkę, Express Ilustrowany, 2003-04-29
[...] oprócz możliwości wysadzenia gapowicza wszelkie sankcje za przejazd bez biletu opierają się tylko na prawie zwyczajowym.
źródło: NKJP: Paweł Rożyński: Nowe przewozowe, Gazeta Wyborcza, 1994-07-09
Niektórzy gapowicze stwarzają pozory, stosując bilet wielokrotnego użytku. Wywabiaczami plam usuwają ślady datownika.
źródło: NKJP: Ryszarda Socha: Robota dla kanara, Polityka, 2000-07-22
[...] spora część gapowiczów jeździ za darmo nie dla sportu, tylko dlatego, że bilety są za drogie.
źródło: NKJP: Leszek Łuczak: Będzie, jak będzie, Gazeta Poznańska, 2004-05-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gapowicz
gapowicze
ndepr gapowicze
depr D. gapowicza
gapowiczów
C. gapowiczowi
gapowiczom
B. gapowicza
gapowiczów
N. gapowiczem
gapowiczami
Ms. gapowiczu
gapowiczach
W. gapowiczu
gapowicze
ndepr gapowicze
depr -
Od: wyrażenia na gapę 'bez biletu', pierwotnie w kontekście chodzenia do teatru o osobie, która wkradała się na widownię, by choć przez chwilę pogapić się na przedstawienie (Bańk); zob. gap, gapa.