boczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. okazywać niechęć w stosunku do jakiejś osoby, rzeczy lub sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

dąsać się

	- U nas we wsi, jak w Polsce, jeden boczył się na drugiego - mówi sołtys. źródło: NKJP: Paweł Wroński: Reportaż, Gazeta Wyborcza, 1994-02-04
	- Ale masz minę, Liza! Nos na kwintę, wzrok zgaszony. Siedzisz w kącie, boczysz się na cały świat. Nawet z własną matką nie rozmawiasz. źródło: NKJP: (ir): Zrobili ze mnie małpę!, Dziennik Bałtycki, 2002-08-25
	Potrafię rozmawiać ze wszystkimi i o wszystkim. Nie stronię od dyskusji na trudne tematy. Nie boczę się, nie kłócę bez wskazania argumentów. źródło: NKJP: Marek Chrzanowski: Nie będę radnym bezczynnym, Wieści Podwarszawskie nr 13 (829), 2007-04-01
	Jak wygląda wigilia na plebanii? A dajcie wy mi spokój! boczy się pani Zuzanna. Telewizja, gazety, radio... Wytrzymać nie można! źródło: NKJP: (o): Gosposia na posterunku, Życie Podkarpackie, 2005-07-09

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	boczyłem się +(e)m się boczył	boczyłam się +(e)m się boczyła	boczyłom się +(e)m się boczyło	boczyliśmy się +(e)śmy się boczyli	boczyłyśmy się +(e)śmy się boczyły
2 os.	boczyłeś się +(e)ś się boczył	boczyłaś się +(e)ś się boczyła	boczyłoś się +(e)ś się boczyło	boczyliście się +(e)ście się boczyli	boczyłyście się +(e)ście się boczyły
3 os.	boczył się	boczyła się	boczyło się	boczyli się	boczyły się

bezosobnik: boczono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się boczył będę się boczyć	będę się boczyła będę się boczyć	będę się boczyło będę się boczyć	będziemy się boczyli będziemy się boczyć	będziemy się boczyły będziemy się boczyć
2 os.	będziesz się boczył będziesz się boczyć	będziesz się boczyła będziesz się boczyć	będziesz się boczyło będziesz się boczyć	będziecie się boczyli będziecie się boczyć	będziecie się boczyły będziecie się boczyć
3 os.	będzie się boczył będzie się boczyć	będzie się boczyła będzie się boczyć	będzie się boczyło będzie się boczyć	będą się boczyli będą się boczyć	będą się boczyły będą się boczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		boczmy się
2 os.	bocz się	boczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	boczyłbym się bym się boczył	boczyłabym się bym się boczyła	boczyłobym się bym się boczyło	boczylibyśmy się byśmy się boczyli	boczyłybyśmy się byśmy się boczyły
2 os.	boczyłbyś się byś się boczył	boczyłabyś się byś się boczyła	boczyłobyś się byś się boczyło	boczylibyście się byście się boczyli	boczyłybyście się byście się boczyły
3 os.	boczyłby się by się boczył	boczyłaby się by się boczyła	boczyłoby się by się boczyło	boczyliby się by się boczyli	boczyłyby się by się boczyły

bezosobnik: boczono by się

bezokolicznik: boczyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: bocząc się

gerundium: boczenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: boczący się

	+	boczyć się	+	(na KOGO/CO)
	+	boczyć się	+	MOWA WPROST

Zob. bok