lubieżnik
-
pejorat. mężczyzna, który dąży do zaspokojenia swoich potrzeb seksualnych, nie przebierając w środkach
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność -
synonimy: rozpustnik
-
- stary lubieżnik
- sybaryta i lubieżnik
- być lubieżnikiem
-
Na pewno ktoś ją bardzo kiedyś skrzywdził, mąż pijak czy jakiś lubieżnik, cholera wie.
źródło: NKJP: Andrzej Horubała: Farciarz, 2003
Ponownie ręka lubieżnika znalazła się na jej nodze, jednak tym razem zdecydowanie za wysoko, by mogła to zignorować.
źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski z uczniami: Ostatni weekend, 2007
Nie chciałem zostać lubieżnikiem, lecz Wiatrak wytłumaczył mi, że Barbara nie kocha mnie, tylko moją pozycję w magazynie.
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lubieżnik
lubieżnicy
ndepr lubieżniki
depr D. lubieżnika
lubieżników
C. lubieżnikowi
lubieżnikom
B. lubieżnika
lubieżników
N. lubieżnikiem
lubieżnikami
Ms. lubieżniku
lubieżnikach
W. lubieżniku
lubieżnicy
ndepr lubieżniki
depr -
psł. *ljubьznъ 'lubiący, kochający, łaskawy, miły, przyjemny'
Zob. lubić . Psł. *ljubьznъ to wyjątkowa formacja słowotwórcza oboczna od *ljubьnъ (lubny) od psł. *ljubiti (Sław.).