lubieżnik

  • pejorat.  mężczyzna, który dąży do zaspokojenia swoich potrzeb seksualnych, nie przebierając w środkach
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    seksualność

  • synonimy:  rozpustnik
    • stary lubieżnik
    • sybaryta i lubieżnik
    • być lubieżnikiem
  • Na pewno ktoś ją bardzo kiedyś skrzywdził, mąż pijak czy jakiś lubieżnik, cholera wie.

    źródło: NKJP: Andrzej Horubała: Farciarz, 2003

    Ponownie ręka lubieżnika znalazła się na jej nodze, jednak tym razem zdecydowanie za wysoko, by mogła to zignorować.

    źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski z uczniami: Ostatni weekend, 2007

    Nie chciałem zostać lubieżnikiem, lecz Wiatrak wytłumaczył mi, że Barbara nie kocha mnie, tylko moją pozycję w magazynie.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. lubieżnik
    lubieżnicy
    ndepr
    lubieżniki
    depr
    D. lubieżnika
    lubieżników
    C. lubieżnikowi
    lubieżnikom
    B. lubieżnika
    lubieżników
    N. lubieżnikiem
    lubieżnikami
    Ms. lubieżniku
    lubieżnikach
    W. lubieżniku
    lubieżnicy
    ndepr
    lubieżniki
    depr
  • psł. *ljubьznъ 'lubiący, kochający, łaskawy, miły, przyjemny'

    Zob. lubić. Psł. *ljubьznъ to wyjątkowa formacja słowotwórcza oboczna od *ljubьnъ (lubny) od psł. *ljubiti (Sław.).

CHRONOLOGIZACJA:
1832, A. Liszka, "Mowa na prześwietną 64. uroczystość urodzin Nayjaśniejszego Pana Frańciszka I [...]", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 13.06.2017