spłodzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

odbywając z kobietą stosunek seksualny, spowodować, że w jej organizmie zaczyna rozwijać się płód

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

synonimy:

zrodzić

	Prawdziwy mężczyzna powinien spłodzić syna, posadzić drzewo i zbudować dom. źródło: NKJP: MS: Na Dzień Ojca, Dziennik Polski, 2006-06-22
	Pobrali się, spłodzili mnie i na początku lat dwudziestych przenieśliśmy się do Warszawy. źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003
	Rodzice spłodzili go, gdy mieli już po 41 lat, w okresie podstawówki sprawiał im kłopoty. źródło: NKJP: Putin w dwunastu obrazach, Życie Warszawy nr 16/01, 2002
	O ile mężczyzna może spłodzić potomka nawet w podeszłym wieku, o tyle płodność kobiet zmniejsza się stopniowo i około 45 roku życia zanika niemal zupełnie. źródło: NKJP: Katarzyna Zawadzka: Spełnić marzenia o dziecku, Gazeta Krakowska, 2007-03-17
	Nie jest problemem spłodzić dziecko, znacznie trudniej jest je wychować, dać mu nie tylko życie, ale także miłość, wiedzę, ubranie, jedzenie, poczucie własnej wartości i bezpieczeństwo. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 03.12.1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spłodziłem +(e)m spłodził	spłodziłam +(e)m spłodziła	spłodziłom +(e)m spłodziło	spłodziliśmy +(e)śmy spłodzili	spłodziłyśmy +(e)śmy spłodziły
2 os.	spłodziłeś +(e)ś spłodził	spłodziłaś +(e)ś spłodziła	spłodziłoś +(e)ś spłodziło	spłodziliście +(e)ście spłodzili	spłodziłyście +(e)ście spłodziły
3 os.	spłodził	spłodziła	spłodziło	spłodzili	spłodziły

bezosobnik: spłodzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spłódźmy
2 os.	spłódź	spłódźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spłodziłbym bym spłodził	spłodziłabym bym spłodziła	spłodziłobym bym spłodziło	spłodzilibyśmy byśmy spłodzili	spłodziłybyśmy byśmy spłodziły
2 os.	spłodziłbyś byś spłodził	spłodziłabyś byś spłodziła	spłodziłobyś byś spłodziło	spłodzilibyście byście spłodzili	spłodziłybyście byście spłodziły
3 os.	spłodziłby by spłodził	spłodziłaby by spłodziła	spłodziłoby by spłodziło	spłodziliby by spłodzili	spłodziłyby by spłodziły

bezosobnik: spłodzono by

bezokolicznik: spłodzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spłodziwszy

gerundium: spłodzenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: spłodzony

odpowiednik aspektowy: płodzić

+

spłodzić

+

KOGO

Zob. płodzić