centrowiec
-
polit. zwolennik lub przedstawiciel centrum - stronnictwa politycznego o umiarkowanych poglądach, nienależącego ani do prawicy, ani do lewicy
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
doktryny i poglądy polityczne -
synonimy: centrysta
-
- konserwatyści i centrowcy
-
Do Paryża wyjechali przedstawiciele nowego rządu minister spraw zagranicznych socjaldemokrata Hermann M.[...] i centrowiec minister Johannes B.[...].
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
W 1903 r. głosy socjalistyczne umożliwiły obiór Korfantego w Katowicach ( 182). Za to w sąsiednim Bytomiu Polak centrowiec zwyciężył socjalistę Niemca. Polska Partia Socjalistyczna zaboru pruskiego podjęła próbę zdobycia Górnego Śląska właśnie jako partia polska.
źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
[...] milionowe poparcie było czymś w Paryżu normalnym. Tam po prostu różne organizacje, różni ludzie wykorzystują każdą okazję, żeby zaistnieć publicznie. Byli tam i trockiści, i faszyści, i centrowcy...
źródło: NKJP: Obudził mnie ktoś..., Obudził mnie ktoś..., 2001-12-13
Pamiętajmy jednak, że przed dwoma laty w dwunastu krajach „piętnastki” rządziła lewica. Obecnie jest inaczej - większość w Parlamencie Europejskim stanowią konserwatyści i centrowcy. To może zmienić stosunek Brukseli do treści preambuły.
źródło: NKJP: Bóg w preambule, Dziennik Polski, 2002-12-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. centrowiec
centrowcy
ndepr centrowce
depr D. centrowca
centrowców
C. centrowcowi
centrowcom
B. centrowca
centrowców
N. centrowcem
centrowcami
Ms. centrowcu
centrowcach
W. centrowcu
centrowcze
centrowcy
ndepr centrowce
depr -
Zob. centrum