-
1.
grupa osób podróżujących lub przewożących towary na wielbłądach, osłach itp. przez pustynie w Afryce lub w Azji -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
- karawana kupiecka
- karawana kupców; wielbłądów
- czoło karawany; szlak karawan
- karawana idzie, szła, zatrzymała się
-
Długa karawana objuczonych osłów i żałośnie pobekującego bydła pociągnęła na południe.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
Dość często mijali bądź wyprzedzali szwadrony nilfgaardzkiej kawalerii, samotnych jeźdźców, wozy osadników i karawany kupców.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
Do miasta dostaliśmy się nie od razu, bo przed bramą tłoczył się gęsty tłum karawan oślich i wielbłądzich.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Z panem Biegankiem w Abisynii, 1962
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. karawana
karawany
D. karawany
karawan
C. karawanie
karawanom
B. karawanę
karawany
N. karawaną
karawanami
Ms. karawanie
karawanach
W. karawano
karawany
-
+ karawana + (KOGO/CZEGO) -
wł. caravana, carovana
z pers. kārwān 'zaprzęg wielbłądów; grupa podróżnych'