komediodramat

I w tych dwóch rolach – kompozytora i aktora – zobaczymy (i usłyszymy) Tymona Tymańskiego w czasie seansu w Kinie „Wrzos”, gdzie odbędzie się pokaz komediodramatu Wojtka Smarzowskiego.

źródło: NKJP: Na Wesele do MDK-u, Sztafeta, nr 05/2006

Jego komediodramat rozgrywa się w scenerii dalekiej Północy i opowiada historię dwóch braci, mieszkających na odludziu.

źródło: Internet: polskieradio.pl

Pisał dość sporo w piśmie Julii, w „Gońcu”, „Myśli Polskiej” i „Kurierze Warszawskim”, ale nawet wtedy, gdy zbierał pochlebne opinie, wszystko to było zamiast prawdziwej twórczości, zamiast nowych komediodramatów czy choćby opowiadań.

źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006

Fabuła tej ni to baśni, ni to komediodramatu rozbita jest na serię autonomicznych jednoaktówek. Jeżeli Van Passela nie opuści umiejętność zręcznego żonglowania gatunkami i nastrojami, świat filmu udekoruje go jeszcze niejednym laurem.

źródło: NKJP: Marta Wołkowycka: Z kina, Gazeta Wyborcza, 1997-08-14

Jaka to praca, nie zdradzę, ale od razu uprzedzam, że purytanie i bigoci mogą być filmem naprawdę zgorszeni, więc lepiej niech dadzą sobie spokój. Jeśli zaś ktoś lubi angielskie komediodramaty w stylu „Goło i wesoło”, czyli dość odważne obyczajowo, powinien być zadowolony.

źródło: NKJP: „U pana Boga w ogródku”, „Irina Palm”, Tygodnik Siedlecki, 2007-11-07