-
1.
pracownik teatru, który, niewidoczny dla publiczności, podpowiada aktorom tekst, gdy go zapomną -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
teatr -
- budka suflera
-
Na scenie osobą równie niezbędną jak aktor jest niewidoczny dla widzów sufler. Gdy aktor zapomni tekstu, zadaniem suflera jest uratować sytuację i dyskretnie podpowiedzieć aktorowi, co ma dalej mówić.
źródło: NKJP: (JSZ): Wielka rola suflera, Dziennik Zachodni, 2001-10-15
Sufler po prostu siedzi na krzesełku, na wysokości sceny, a małą lampką oświetla sobie tekst dialogów.
źródło: NKJP: Przemysław Gluma: Gdzie jest budka suflera?, Dziennik Zachodni, 2003-11-14
Przez całe życie był suflerem. Zaczął, jak mówiono, przypadkiem. Miał ambicję zostać wielkim tragikiem, jednak etatowy sufler zachorował i trzeba było ratować przedstawienie.
źródło: NKJP: Andrzej Bart: Fabryka muchołapek, 2008
Dla mnie na zawsze nieodłącznym elementem teatralnej sceny pozostała budka suflera oraz kurtyna podnosząca się uroczyście w górę po trzecim dzwonku.
źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Panienka w PRL-u, 2007
Obsługa techniczna: Zbigniew Celebąk. Światło: Łukasz Kwiecień. Suflerzy: Magdalena Kawa, Anna Poznańska.
źródło: NKJP: Marzena Nowak: Oaza w NOK-u, Gazeta Poznańska, 2004-01-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sufler
suflerzy
ndepr suflery
depr D. suflera
suflerów
C. suflerowi
suflerom
B. suflera
suflerów
N. suflerem
suflerami
Ms. suflerze
suflerach
W. suflerze
suflerzy
ndepr suflery
depr -
fr. souffleur
Od: souffler 'szeptać; dmuchać' (XII w.) < łac. sufflāre 'nadymać, nadmuchiwać'.