-
1.
pot. pejorat. osoba, która robi coś nieuczciwie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Brakuje odpowiedniego miejsca na odprawę ostateczną, dlatego większość trafia do oclenia w głębi kraju. A to ułatwia sprawę różnym kombinatorom, którzy mogą wyładować część towaru lub nawet zmienić plombę.
źródło: NKJP: Jolanta Flach: Chyżne czy Zwardoń?, Tygodnik Podhalański, nr 44, 1999
Dołożył też swoje pięć groszy braciszek, wieczny kombinator, terający we własną żonę, którą wiecznie pijany, jakże często katował.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
- Policjant niemiecki - słuchaliśmy Schielkego z zainteresowaniem - musi być sługą, opiekunem, pomocnikiem i osobą zaufania każdego obywatela, a nie kombinatorem, oprawcą, gwałcicielem, mordercą, katem.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Bogacili się spekulanci i kombinatorzy. Wszystko to radykalizowało nastroje.
źródło: NKJP: Maciej Kozłowski: Sprawa premiera Leona Kozłowskiego: zdrajca czy ofiara, 2005
Znane są też przypadki kombinatorów jeżdżących drogimi samochodami, a mimo to pobierających dodatki mieszkaniowe.
źródło: NKJP: Marek Twaróg: Masz auto?, Trybuna Śląska, 2003-12-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kombinator
kombinatorzy
ndepr kombinatory
depr D. kombinatora
kombinatorów
C. kombinatorowi
kombinatorom
B. kombinatora
kombinatorów
N. kombinatorem
kombinatorami
Ms. kombinatorze
kombinatorach
W. kombinatorze
kombinatorzy
ndepr kombinatory
depr -
Od: kombinacja , kombinować