-
2.
dawna ręczna broń służąca do strzelania, przypominająca współczesny pistolet lub krótką strzelbę, z rozszerzoną u wylotu lufą
-
- rzadziej gardłacz
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: broń
-
Oddano następnie strzały z garłacza nabitego siekańcami, a na koniec zrzucono kilka bomb.
źródło: NKJP: Koleje losu aptekarza z Krążka, Bolesławskie Zeszyty Historyczne, 1997
[...] podsunął mu pod nos lufę garłacza, proponując z profesjonalną chrypą: - Forsa albo życie!
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006
Indianie do pni drzew przywiązali drągi poziomo na trzy do czterech stóp od ziemi i na nich rurami oparli swe strzelby: muszkiety, guldynki, garłacze.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. garłacz
garłacze
D. garłacza
garłaczy
C. garłaczowi
garłaczom
B. garłacz
garłacze
N. garłaczem
garłaczami
Ms. garłaczu
garłaczach
W. garłaczu
garłacze
-
Zob. gardło (nazwa motywowana prawdopodobnie charakterystyczną rozszerzoną u wylotu lufą, która kojarzyła się z otwartą gardzielą)