-
2.
książk. wąskie przejście lub przejazd pomiędzy wysokimi budynkami -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
miasto -
- kaniony ulic
-
Skręcili w kanion wielopiętrowych kamienic, a potem poszli wzdłuż muru starego cmentarza.
źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
Czerwona gąsienica zanurzała się w kaniony ulic [...].
źródło: NKJP: Witold Turant: Przygoda na Tylnej Mariackiej, 2009
W ciasny kanion uliczny, między równoległe ściany budynków spadało coraz więcej helikopterów [...].
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001
Szedłem i szedłem wąską rozpadliną między domami, kanionem, wyznaczonym szeregiem latarń.
źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994
Inna zaparkowała w ciemnawym kanionie, między dwoma wysokimi halami o ścianach pokrytych liszajami odpadającego tynku.
źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kanion
kaniony
D. kanionu
kanionów
C. kanionowi
kanionom
B. kanion
kaniony
N. kanionem
kanionami
Ms. kanionie
kanionach
W. kanionie
kaniony
-
+ kanion + (CZEGO) -
ang. amer. canyon
z hiszp. cañón 'rura, wydrążenie, zapadlisko'