-
1.a
intensywnie pachnąca roślina o drobnych, białych lub fioletowych kwiatach zebranych w kłosy, uprawiana ze względu na zapach i smak liści, wykorzystywanych w lecznictwie, przemyśle spożywczym i kosmetycznym -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny ogrodowe i doniczkowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny uprawne -
hiperonimy: roślina
-
- dzika mięta
- gałązka, liście; zapach mięty
- pachnieć miętą
-
Przepłoszyłem je, gdy wszedłem w łan dzikiej mięty. W powietrzu zawirował kłąb spłoszonych motylków w kolorze złota.
źródło: NKJP: Czerwończyki, Dziennik Polski, 2008-08-29
Dzięki nim stary, pofranciszkański dworek w Bronowicach Małych, należący do Włodzimierza Tetmajera, stał się na powrót małym, białym domkiem, pachnącym miętą, ukrytym w cieniu kwiatów i drzew.
źródło: NKJP: (grysz): Są miejsca magiczne: Gazeta Krakowska, 2002-06-10
Prawie przy każdym arabskim, czy egipskim domu znajduje się malutki ogródek, chociażby w formie dużej donicy, w którym rośnie mięta.
źródło: NKJP: Maria Giedz: Lekarstwo na obżarstwo, Dziennik Bałtycki, 1999-01-02
W gorące popołudnie pragnienie ugasi herbata, sparzona ze świeżo zerwanych listków mięty.
źródło: NKJP: BAKO SOB: Rozmaitości, Gazeta Poznańska, 2006-06-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mięta
mięty
D. mięty
mięt
C. mięcie
miętom
B. miętę
mięty
N. miętą
miętami
Ms. mięcie
miętach
W. mięto
mięty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *męta
z łac. mentha
Źródłem wyrazu łacińskiego jest gr. mínthē