-
2.
książk. osoba, która zajmuje się egzegezą tekstów literackich -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa -
[...] każde porządkujące referowanie poglądów Brzozowskiego staje się z konieczności wyborem, ujednoznacznieniem, interpretacją [...]. Przyjęcie proponowanych tu założeń analizy dyskursu ograniczy — miejmy nadzieję — niebezpieczeństwa, na jakie narażony jest egzegeta pism tego autora.
źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997
Tłumacze i egzegeci Platona dowodzą, że prawdziwą historią jest to wszystko, co Kritias opowiada o tak osobliwych początkach wyspy Atlantydy, o jej wielkości i bogactwach, i o wojnach toczonych między Atlantydami i Europejczykami.
źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
[...] szaleństwo - oczywiście w najlepszym z możliwych sensie słowa - Nowosielskiego jako egzegety Bacona polega na tym, że stosuje w opisie jego dzieła, tak dzisiaj demodé „wartościowanie duchowe”, wedle jego własnych słów.
źródło: NKJP: Dariusz Czaja: Lekcje ciemności, 2009
Są fragmenty stanowiące trudne do rozgryzienia dla egzegetów popisy stylistyczne, pełne zagmatwanych i odległych metafor, są inne - efekciarsko erudycyjne, pełne szczegółów zaczerpniętych ze starych encyklopedii [...].
źródło: NKJP: Tomasz Tyczyński: Ostatnia książka Nabokova, Gazeta Wyborcza, 1993-08-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. egzegeta
egzegeci
ndepr egzegety
depr D. egzegety
egzegetów
C. egzegecie
egzegetom
B. egzegetę
egzegetów
N. egzegetą
egzegetami
Ms. egzegecie
egzegetach
W. egzegeto
egzegeci
ndepr egzegety
depr -
gr. eksēgētḗs 'objaśniacz'