-
2.
rel. osoba, która oddaje cześć Bogu, świętym lub przedmiotom kultu religijnego -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
- adoratorzy Boga, Maryi, Matki Boskiej; Krzyża
-
Kościół na całym świecie, codziennie i o każdej porze, przed rozpoczęciem Modlitwy Eucharystycznej w centralnym punkcie Mszy św., odwołuje się do Aniołów i Archaniołów, by śpiewać chwałę Boga po trzykroć Świętego, jednocząc się z tymi pierwszymi adoratorami Boga w oddawaniu czci i w miłosnym poznaniu niewypowiedzianej tajemnicy.
źródło: NKJP: Zdzisław J. Kijas: Aniołowie Stróżowie nasi niebiescy przyjaciele, 2008
Częstowała herbatą zapłakane kobiety i nie raz wynosiła parasolkę do ludzi modlących się w deszczu. Zmieniła także nastawienie do Cyganów, którzy okazali się wiernymi adoratorami Matki Boskiej.
źródło: NKJP: Iwona Dominik: Cud pojawia się i znika, Polityka, 2002-12-21
[...] inne miasta poszły w nasze ślady i [...] również przybywały na Jasną Górę, niekiedy razem z nami. W ten sposób już nie tylko Bytów i Ostrzeszów, ale też inni tworzyli orszak adoratorów Maryi.
źródło: NKJP: Włodzimierz Juszczak: Królow Polski - przyrzekamy, Czas Ostrzeszowski, 2006
Pamiętamy jak bł. Jan Paweł II łączył swoje cierpienie pod koniec życia z cierpieniem Chrystusa. [...] On wielki czciciel i adorator Krzyża mówił, że symbolikę Krzyża trzeba poznać i mowy Krzyża trzeba się nauczyć.
źródło: Internet: http://ropczyce.rzeszow.opoka.org.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. adorator
adoratorzy
adoratorowie
ndepr adoratory
depr D. adoratora
adoratorów
C. adoratorowi
adoratorom
B. adoratora
adoratorów
N. adoratorem
adoratorami
Ms. adoratorze
adoratorach
W. adoratorze
adoratorowie
adoratorzy
ndepr adoratory
depr -
+ adorator + KOGO/CZEGO -
łac. adōrātor 'wielbiciel'