-
1.
zgięty pręt przymocowany do wału, który wprawia się w ruch obrotowy, aby uruchomić jakiś mechanizm -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Urządzenia i maszyny
budowa urządzeń i maszyn -
- specjalna korba
- korba gramofonu, powielacza
- gramofon, instrument, maszyna na korbę
- przekładnia, studnia z korbą
- kręcić/zakręcić, obracać korbą
-
Żołnierz obsługujący windę zakręcił korbą i uruchomił silnik.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
Chwyciłem oburącz korbę wyżymaczki i obracałem ją tak szybko, że po kwadransie wszystka bielizna była wyżęta.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
Wyciągał wiadro ze studni, korba wyśliznęła mu się z rąk, w ułamku sekundy zakreśliła pełny okrąg i uderzyła go w gardło, gruchocząc krtań.
źródło: NKJP: Radosław Kobierski: Harar, 2005
Antena w kształcie radarowej misy dawała się obracać i ustawiać pod każdym kątem za pomocą wymyślonego przeze mnie układu dźwigni i korb.
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. korba
korby
D. korby
korb
C. korbie
korbom
B. korbę
korby
N. korbą
korbami
Ms. korbie
korbach
W. korbo
korby
-
niem. Kurbe 'korba (przy studni)'