-
2.
pot. osoba, która krytycznie i z powątpiewaniem podchodzi do czegoś, nawet jeśli przez innych jest to akceptowane bez zastrzeżeń -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- pokazać niedowiarkom
- przekonać niedowiarków
-
Elżbieta Krząkała mówi, że należała do grupy niedowiarków. Nie ufała bioenergoterapeutom.
źródło: NKJP: (mokr): Leczenie niedowiarków, Dziennik Zachodni, 2007-05-02
Kiedy przyszedłem na oddział, byłem niedowiarkiem. Nie wierzyłem terapeutom, strasznie się z nimi kłóciłem.
źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni: proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
- Musieliśmy pokonać mnóstwo problemów, przekonać niedowiarków, że jest możliwe wybudowanie tak wspaniałego mostu.
źródło: NKJP: Most w dwa lata, Dziennik Polski, 2000-11-27
Zdobycie złotego medalu, to chyba jeden z najszczęśliwszych moich dni. Udowodniłem różnym niedowiarkom, że w Gliwicach, niby daleko od zawodowej koszykówki, można stworzyć zespół na miarę mistrzostwa.
źródło: NKJP: SOW: Smak złotego medalu, Trybuna Śląska, 2001-06-05
W piątek wójt gminy Krzysztof Moskal poinformował radnych, że akt notarialny zapewniający de facto możliwość korzystania z drogi został już podpisany. Najwięksi niedowiarkowie dociekali jeszcze wprawdzie czy aby dokument jest już prawomocny, ale większość uznała tę wiadomość za wystarczającą podstawę do wyrażenia zgody na przejęcie majątku na rzecz gminy.
źródło: NKJP: (GeP): Wreszcie zgoda, Gazeta Krakowska, 2003-04-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niedowiarek
niedowiarkowie
ndepr niedowiarki
depr D. niedowiarka
niedowiarków
C. niedowiarkowi
niedowiarkom
B. niedowiarka
niedowiarków
N. niedowiarkiem
niedowiarkami
Ms. niedowiarku
niedowiarkach
W. niedowiarku
niedowiarkowie
ndepr niedowiarki
depr -
Zob. wierzyć