-
1.
osoba zajmująca się nakładaniem jakichś elementów lub określonego materiału na coś -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
Tak więc tkacz ładował i przewoził tylko do pochylni, nakładacz przerzucał węgiel na wózki, odpychacz pchał przed sobą wózek aż do szybu, zapinacz pod szybem umocowywał skrzynię z węglem na łańcuchu.
źródło: Witold Kula: Społeczeństwo Królestwa Polskiego, t. 2, 1966 (books.google.pl)
Oprócz pracowników wyszkolonych zatrudniany był nakładacz farby oraz siła pomocnicza do wykonywania prac porządkowych.
źródło: Acta Universitatis Wratislaviensis: Bibliotekoznawstwo, 1976 (books.google.pl)
Nakładacz podeszw, ćwiekacz czubków, drasarz - Nowy Targ; wykszt. zawodowe, staż 2 lata.
źródło: NKJP: Oferty urzędów pracy, Dziennik Polski, 2006-08-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nakładacz
nakładacze
ndepr nakładacze
depr D. nakładacza
nakładaczy
C. nakładaczowi
nakładaczom
B. nakładacza
nakładaczów
nakładaczy
N. nakładaczem
nakładaczami
Ms. nakładaczu
nakładaczach
W. nakładaczu
nakładacze
ndepr nakładacze
depr -
+ nakładacz + (CZEGO) -
Zob. kłaść