wyszamotać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

poruszając się gwałtownie, wydostać się skądś lub uwolnić się

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	Przykra, lepka, drażniąca magma, z której usiłowałam się jakoś wyszamotać. źródło: NKJP: Irena Krzywicka, Agata Tuszyńska: Długie życie gorszycielki, Gazeta Wyborcza, 1998-07-10
	Ktoś próbował teraz zarzucić kaptur, jednakże ona wyszamotała się z pułapki i nastroszona, obruszyła skrzydło jak ramię. źródło: Urszula Kozioł: Ptaki dla myśli, 1971 (biblioteka.kijowski.pl)
	Bańczycki wyprowadził nogi z bezładnej kluczki, podgarnął się w brzuchu, wyszamotał spod obcego, wstał. źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1959
	Skutecznie się wyszamotał ochronie i efektownie zjechał po schodach. źródło: Dorota Abramowicz: Brutalna bójka na promie do Szwecji, 2011-08-06 (dziennikbaltycki.pl)
	Życie uratował jej zbyt duży habit. Wciągał go mechanizm dźwigu, a siostra w ostatniej chwili wyszamotała się i została niemal bez ubrania w kabinie. źródło: NKJP: Edyta Golisz: Świat to za mało, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-01-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wyszamoczę się książk. wyszamocę się rzadziej wyszamotam się	wyszamoczemy się książk. wyszamocemy się rzadziej wyszamotamy się
2 os.	wyszamoczesz się książk. wyszamocesz się rzadziej wyszamotasz się	wyszamoczecie się książk. wyszamocecie się rzadziej wyszamotacie się
3 os.	wyszamocze się książk. wyszamoce się rzadziej wyszamota się	wyszamoczą się książk. wyszamocą się rzadziej wyszamotają się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszamotałem się +(e)m się wyszamotał	wyszamotałam się +(e)m się wyszamotała	wyszamotałom się +(e)m się wyszamotało	wyszamotaliśmy się +(e)śmy się wyszamotali	wyszamotałyśmy się +(e)śmy się wyszamotały
2 os.	wyszamotałeś się +(e)ś się wyszamotał	wyszamotałaś się +(e)ś się wyszamotała	wyszamotałoś się +(e)ś się wyszamotało	wyszamotaliście się +(e)ście się wyszamotali	wyszamotałyście się +(e)ście się wyszamotały
3 os.	wyszamotał się	wyszamotała się	wyszamotało się	wyszamotali się	wyszamotały się

bezosobnik: wyszamotano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyszamoczmy się rzadziej wyszamotajmy się
2 os.	wyszamocz się rzadziej wyszamotaj się	wyszamoczcie się rzadziej wyszamotajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszamotałbym się bym się wyszamotał	wyszamotałabym się bym się wyszamotała	wyszamotałobym się bym się wyszamotało	wyszamotalibyśmy się byśmy się wyszamotali	wyszamotałybyśmy się byśmy się wyszamotały
2 os.	wyszamotałbyś się byś się wyszamotał	wyszamotałabyś się byś się wyszamotała	wyszamotałobyś się byś się wyszamotało	wyszamotalibyście się byście się wyszamotali	wyszamotałybyście się byście się wyszamotały
3 os.	wyszamotałby się by się wyszamotał	wyszamotałaby się by się wyszamotała	wyszamotałoby się by się wyszamotało	wyszamotaliby się by się wyszamotali	wyszamotałyby się by się wyszamotały

bezosobnik: wyszamotano by się

bezokolicznik: wyszamotać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyszamotawszy się

gerundium: wyszamotanie się

rodzaj gramatyczny: dk

	+	wyszamotać się	+	(z CZEGO \| spod CZEGO)
	+	wyszamotać się	+	(KOMU/CZEMU)

Zob. szamotać się