unudzić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. zanudzić

  • 1.

    przest.  zanudzić
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  zanudzić
  • Spokojne, niekończące się motywy, jakby ilustracje rozpoczynającego się życia, któremu do finału niezmiernie daleko, unudziły mnie setnie, choć przyznać muszę, że kameralny przecież kwintet orkiestry świetnie poradził sobie z utrzymaniem napięcia i pełni dźwięku tych „niebiańskich dłużyzn”.

    źródło: NKJP: Młodość i doświadczenie, Dziennik Polski, 1999-03-01

    Ludzie wydrążeni [...], trzcinowe pajace [...] potrafią zanudzić wszystko i unudzić wszystkich na śmierć.

    źródło: NKJP: Hamilton: Perswazje, 1978

    Zdawało mi się tylko, jakoby pani teraz także mniej bywała wesołą, więcej milczącą i jakieś zamyślenie dawało mi się dostrzegać w jej oczach, co przypisywałem jednostajności i niezabawności jej życia, które by każdego musiało unudzić [...].

    źródło: Zygmunt Kaczkowski: Mąż szalony, 1963 (books.google.pl)

    Nalegałem na to, może aż do unudzenia powtarzałem.

    źródło: Henryk Kamieński: Pamiętniki i wizerunki, 1951 (SJPDor)

    Jestem po prostu unudzona tym życiem, mam 20 lat, a żyję jak emerytka.

    źródło: Internet: kowbojki.pl

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. unudzę
    unudzimy
    2 os. unudzisz
    unudzicie
    3 os. unudzi
    unudzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. unudziłem
    +(e)m unudził
    unudziłam
    +(e)m unudziła
    unudziłom
    +(e)m unudziło
    unudziliśmy
    +(e)śmy unudzili
    unudziłyśmy
    +(e)śmy unudziły
    2 os. unudziłeś
    +(e)ś unudził
    unudziłaś
    +(e)ś unudziła
    unudziłoś
    +(e)ś unudziło
    unudziliście
    +(e)ście unudzili
    unudziłyście
    +(e)ście unudziły
    3 os. unudził
    unudziła
    unudziło
    unudzili
    unudziły

    bezosobnik: unudzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. unudźmy
    2 os. unudź
    unudźcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. unudziłbym
    bym unudził
    unudziłabym
    bym unudziła
    unudziłobym
    bym unudziło
    unudzilibyśmy
    byśmy unudzili
    unudziłybyśmy
    byśmy unudziły
    2 os. unudziłbyś
    byś unudził
    unudziłabyś
    byś unudziła
    unudziłobyś
    byś unudziło
    unudzilibyście
    byście unudzili
    unudziłybyście
    byście unudziły
    3 os. unudziłby
    by unudził
    unudziłaby
    by unudziła
    unudziłoby
    by unudziło
    unudziliby
    by unudzili
    unudziłyby
    by unudziły

    bezosobnik: unudzono by

    bezokolicznik: unudzić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: unudziwszy

    gerundium: unudzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: unudzony

    odpowiednik aspektowy: unudzać

  • bez ograniczeń + unudzić +
    KOGO + (CZYM)
  • Zob. nudzić