garncarz

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. rzemieślnik

  • 1.

    osoba zajmująca się ręcznym wytwarzaniem naczyń glinianych i przedmiotów ceramicznych
  • CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Przemysł

    rzemiosło

    • miejscowy; ludowy garncarz
    • garncarz i bednarz, garncarz i hafciarz, garncarz i kowal, garncarz i rzeźbiarz, garncarz i tkacz, garncarz i wikliniarz
    • ręce; pracownia, warsztat; wyroby; praca garncarza
    • garncarz lepi, wyrabia coś
    • być, zostać garncarzem
  • Młody garncarz zręcznymi rękoma nadawał glinie różnorakie kształty, szybko obracając nogą koło garncarskie.

    źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951

    Jeszcze niedawno, aby zaopatrzyć się w nową misę czy inne ceramiczne naczynie, musielibyśmy udać się do miejscowego garncarza.

    źródło: NKJP: Agata Kapica: Odchodzą w zapomnienie, Dziennik Polski, 2008-06-27

    Lepienie garnków nie jest łatwe. Garncarzem czeladnikiem można zostać po siedmiu latach pracy w warsztacie, a stolarzem już po czterech [...].

    źródło: NKJP: Jolanta Bilińska: Z Bolimowa dudki malowane, dzbany nakrapiane..., Dziennik Łódzki, 2001-07-20

    [...] muzeum garncarstwa składałoby się z dwóch części - izby regionalnej i domu garncarza, w którym to zwiedzający mogliby naocznie przekonać się, jak pracowali garncarze, spróbować pracy na kole czy też zaopatrzyć się w gotowe wyroby [...].

    źródło: NKJP: lid: Odrodzenie garncarstwa?, Gazeta Krakowska, 2004-07-23

    Ceramika, jaką tam odnaleziono, świadczy, że mieszkańcy byli doskonałymi garncarzami.

    źródło: NKJP: Robert Domżał: Homo Autostradus, Gazeta Poznańska, 2004-11-12

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. garncarz
    garncarze
    ndepr
    garncarze
    depr
    D. garncarza
    garncarzy
    C. garncarzowi
    garncarzom
    B. garncarza
    garncarzy
    N. garncarzem
    garncarzami
    Ms. garncarzu
    garncarzach
    W. garncarzu
    garncarze
    ndepr
    garncarze
    depr
  • Od: garniec, a to z psł. *gr̥nьcь 'wypalone naczynie gliniane'.