-
2.
pot. osoba używająca telefonu komórkowego -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Komunikacja na odległość
telefon/telegraf -
Wobec niezachwianego przekonania komórkowców, że posiadanie telefonu uprawnia do używania go wszędzie - te argumenty wydają się blade.
źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Głośna większość, Gazeta Wyborcza, 1997-08-29
Toż w foyer i nawet w kiblu wiszą inskrypcje przeciw komórkowcom, jak w szwejkowskiej knajpie - przeciw plującym na podłogę.
źródło: NKJP: Jerzy J. Kaczmarek: Komu dzwonią, temu dzwonią (komórką), Metropol, nr 20/02, 2001
Z telefonów komórkowych korzysta ponad miliard osób na ziemi, komórkowców jest więcej niż użytkowników tradycyjnej telefonii.
źródło: NKJP: Edwin Bendyk: O pożytkach z wymyślania, Polityka, nr 2475, 2004-10-23
Branżowi specjaliści walą prosto z mostu: co taki komórkowiec Wiśniewski, burak jeden, może wiedzieć o węglu?!
źródło: NKJP: Gra z pasożytem, Dziennik Polski, 2003-10-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. komórkowiec
komórkowcy
ndepr komórkowce
depr D. komórkowca
komórkowców
C. komórkowcowi
komórkowcom
B. komórkowca
komórkowców
N. komórkowcem
komórkowcami
Ms. komórkowcu
komórkowcach
W. komórkowcu
komórkowcze
komórkowcy
ndepr komórkowce
depr -
Zob. komórka (telefon)