rozkurczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

będąc skurczonym, rozprostować się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

wielkość,

Zamknięta w klatce bestia poruszyła się, przez ogon przebiegło nerwowe drżenie, pazury zacisnęły się i rozkurczyły ponownie.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

[...] nagle jego palce rozkurczyły się i zaczął opadać do tyłu [...]

źródło: Internet: mreadz.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozkurczyłem się +(e)m się rozkurczył	rozkurczyłam się +(e)m się rozkurczyła	rozkurczyłom się +(e)m się rozkurczyło	rozkurczyliśmy się +(e)śmy się rozkurczyli	rozkurczyłyśmy się +(e)śmy się rozkurczyły
2 os.	rozkurczyłeś się +(e)ś się rozkurczył	rozkurczyłaś się +(e)ś się rozkurczyła	rozkurczyłoś się +(e)ś się rozkurczyło	rozkurczyliście się +(e)ście się rozkurczyli	rozkurczyłyście się +(e)ście się rozkurczyły
3 os.	rozkurczył się	rozkurczyła się	rozkurczyło się	rozkurczyli się	rozkurczyły się

bezosobnik: rozkurczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozkurczmy się
2 os.	rozkurcz się	rozkurczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozkurczyłbym się bym się rozkurczył	rozkurczyłabym się bym się rozkurczyła	rozkurczyłobym się bym się rozkurczyło	rozkurczylibyśmy się byśmy się rozkurczyli	rozkurczyłybyśmy się byśmy się rozkurczyły
2 os.	rozkurczyłbyś się byś się rozkurczył	rozkurczyłabyś się byś się rozkurczyła	rozkurczyłobyś się byś się rozkurczyło	rozkurczylibyście się byście się rozkurczyli	rozkurczyłybyście się byście się rozkurczyły
3 os.	rozkurczyłby się by się rozkurczył	rozkurczyłaby się by się rozkurczyła	rozkurczyłoby się by się rozkurczyło	rozkurczyliby się by się rozkurczyli	rozkurczyłyby się by się rozkurczyły

bezosobnik: rozkurczono by się

bezokolicznik: rozkurczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozkurczywszy się

gerundium: rozkurczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozkurczać się

Zob. kurczyć