pokurczyć
-
skurczyć - zmniejszyć rozmiary czegoś w wielu miejscach lub jedno po drugim
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
wielkość, -
Z zimna pokurczyli ramiona.
źródło: Internet: polish.enacademic.com
Nogi pokurczyli do tyłu i założyli na szyję pętlę ze sznura, której końce przywiązali do nóg, przy próbie prostowania nóg, pętla zaciskała się na szyi.
źródło: Internet: facebook.com
Należy pokurczyć nogi i korzystać z miękkiej szczotki sizalowej lub zaciśniętych w pięść własnych dłoni. Rozpoczynamy od łydek i posuwając się okrężnymi ruchami ku biodrom, masujemy je od zewnętrznej ku wewnętrznej stronie nóg.
źródło: Internet: Święta Hildegarda z Bingen: dieta i post, 2008 (books.google.pl)
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. pokurczę
pokurczymy
2 os. pokurczysz
pokurczycie
3 os. pokurczy
pokurczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. pokurczyłem
+(e)m pokurczył
pokurczyłam
+(e)m pokurczyła
pokurczyłom
+(e)m pokurczyło
pokurczyliśmy
+(e)śmy pokurczyli
pokurczyłyśmy
+(e)śmy pokurczyły
2 os. pokurczyłeś
+(e)ś pokurczył
pokurczyłaś
+(e)ś pokurczyła
pokurczyłoś
+(e)ś pokurczyło
pokurczyliście
+(e)ście pokurczyli
pokurczyłyście
+(e)ście pokurczyły
3 os. pokurczył
pokurczyła
pokurczyło
pokurczyli
pokurczyły
bezosobnik: pokurczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. pokurczmy
2 os. pokurcz
pokurczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. pokurczyłbym
bym pokurczył
pokurczyłabym
bym pokurczyła
pokurczyłobym
bym pokurczyło
pokurczylibyśmy
byśmy pokurczyli
pokurczyłybyśmy
byśmy pokurczyły
2 os. pokurczyłbyś
byś pokurczył
pokurczyłabyś
byś pokurczyła
pokurczyłobyś
byś pokurczyło
pokurczylibyście
byście pokurczyli
pokurczyłybyście
byście pokurczyły
3 os. pokurczyłby
by pokurczył
pokurczyłaby
by pokurczyła
pokurczyłoby
by pokurczyło
pokurczyliby
by pokurczyli
pokurczyłyby
by pokurczyły
bezosobnik: pokurczono by
bezokolicznik: pokurczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: pokurczywszy
gerundium: pokurczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pokurczenie
pokurczenia
D. pokurczenia
pokurczeń
C. pokurczeniu
pokurczeniom
B. pokurczenie
pokurczenia
N. pokurczeniem
pokurczeniami
Ms. pokurczeniu
pokurczeniach
W. pokurczenie
pokurczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: pokurczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. pokurczony
pokurczony
pokurczony
pokurczone
pokurczona
D. pokurczonego
pokurczonego
pokurczonego
pokurczonego
pokurczonej
C. pokurczonemu
pokurczonemu
pokurczonemu
pokurczonemu
pokurczonej
B. pokurczonego
pokurczonego
pokurczony
pokurczone
pokurczoną
N. pokurczonym
pokurczonym
pokurczonym
pokurczonym
pokurczoną
Ms. pokurczonym
pokurczonym
pokurczonym
pokurczonym
pokurczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. pokurczeni
pokurczeni
pokurczone
pokurczone
D. pokurczonych
pokurczonych
pokurczonych
pokurczonych
C. pokurczonym
pokurczonym
pokurczonym
pokurczonym
B. pokurczonych
pokurczonych
pokurczonych
pokurczone
N. pokurczonymi
pokurczonymi
pokurczonymi
pokurczonymi
Ms. pokurczonych
pokurczonych
pokurczonych
pokurczonych
-
+ pokurczyć + CO -
Zob. kurczyć
Inne znaczenie: 'skłębić'