gwarno

Na rynku było tak samo rojno i gwarno, jak przed siedemdziesięciu pięciu laty.

źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1974

Tak tam było wesoło, gwarno, rojno, towarzystwo w każdym wieku, że okoliczni panowie - ci wszyscy Jakubowscy, Piotrowscy, Koziełł-Poklewscy, Baczyńscy, Cichowscy - ciągnęli do Bodzechowa niczym pszczoły w grykę.

źródło: NKJP: Joanna Siedlecka: Jaśnie Panicz: o Witoldzie Gombrowiczu, 1987

Gwarniej i głośniej w mieście zrobiło się o północy, gdy wielu wałbrzyszan wyszło na skwery i place, by na świeżym powietrzu złożyć sobie życzenia i obejrzeć wystrzały sztucznych ogni.

źródło: NKJP: Rafał P. Palacz: Mniej hucznie witaliśmy Nowy Rok 2002, Gazeta Wrocławska, 2002-01-02

W biurze na Antałówce najgwarniej było tuż po zawodach, wtedy jego gospodarze byli wprost bombardowani prośbami o wyniki.

źródło: NKJP: Prosto do Pekinu, Dziennik Polski, 2001-02-17